Γράφει ο Γιώργος Σιαρακάς, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση στη Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία & και της Σχολής Δημοσιογραφίας του Aegean College με ειδίκευση στην Αθλητική Δημοσιογραφία.
Αναμφίβολα, το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές και το πιο λαϊκό άθλημα στον πλανήτη μας. Δικαιολογημένα επομένως, θεωρείται ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς των σπορ. Μεγάλες διοργανώσεις όπως το Champions League, εθνικά πρωταθλήματα και κύπελλα μονοπωλούν το ενδιαφέρον των φιλάθλων όλη την εβδομάδα. Επίσης, σε επίπεδο εθνικών ομάδων το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και το Μουντιάλ διεξάγονται κάθε δύο ή τέσσερα χρόνια. Εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο (ένας μήνας περίπου) εκατομμύρια άνθρωποι από όλα τα μέρη της Γης στήνονται μπροστά στις τηλεοράσεις τους ή συρρέουν στα γήπεδα για να παρακολουθήσουν αυτές τις ιδιαίτερα δημοφιλείς και πετυχημένες διοργανώσεις.
Δυστυχώς, κακά τα ψέματα, στην σημερινή εποχή το ποδόσφαιρο που κάποτε ήταν απλά μια ανέμελη καθημερινή διασκέδαση, έχει μετατραπεί σε μια καλοστημένη παραγωγή συνεχούς θεάματος, μια «μπίζνα» ας μου επιτραπεί η έκφραση, όπου όλα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και της διαρκώς αυξανόμενης τηλεθέασης.
Μοιραία, η υγεία και η ασφάλεια των ποδοσφαιριστών έχει έλθει σε δεύτερη μοίρα αφού για κάποιους που κατέχουν υψηλές θέσεις στον χώρο προέχουν η ασταμάτητη προβολή του αθλήματος και το να ψυχαγωγηθεί ολοένα και περισσότερο το φιλοθεάμον και απαιτητικό κοινό.
Όμως αυτοί οι κάποιοι έχουν ξεχάσει πως ακόμη και οι αθλητές είναι κι αυτοί άνθρωποι, με αντοχές και όρια όπως όλοι μας. Και πως όσο περισσότεροι αγώνες προστίθενται στο πρόγραμμα των διοργανώσεων – φαινόμενο συχνό τα τελευταία χρόνια με την αύξηση των ομάδων που συμμετέχουν – τόσο περισσότεροι κίνδυνοι ελλοχεύουν για να τραυματιστεί κάποιος αθλητής ή να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια του τη ζωή. Το γεγονός αυτό είναι αποτέλεσμα της καταπόνησης από τους συνεχείς αγώνες, καθώς σχεδόν αμέσως μετά την λήξη των υποχρεώσεων των παικτών με τους συλλόγους τους (σε εγχώριο και ευρωπαϊκό επίπεδο) νέα βάρη προστίθενται στους ώμους τους με την συμμετοχή τους στα αντιπροσωπευτικά τους συγκροτήματα. Συνεπώς είναι λογικό να είναι εκείνο το διάστημα εξουθενωμένοι, αφού ο χρόνος ξεκούρασης και αποφόρτισης είναι πολύ μικρός. Και ο κίνδυνος να γίνει η ζημιά παραμονεύει ανά πάσα στιγμή.
Δεν είναι πολύ μακρινό το παράδειγμα του περασμένου καλοκαιριού, όταν κατά την διάρκεια του αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων της Δανίας με τη Φινλανδία για το Euro 2020 ο παίκτης της Δανίας Κρίστιαν Έρικσεν έπεσε στον αγωνιστικό χώρο μη έχοντας της αισθήσεις του και τελικά σώθηκε χάρη στην έγκαιρη επέμβαση των συμπαικτών του και του ιατρικού προσωπικού του γηπέδου.
Ακόμη πιο πρόσφατο είναι το περιστατικό του περασμένου Σαββάτου με τον πρώην αμυντικό του Παναθηναϊκού Ουσμάν Κουλιμπαλί. Σε αγώνα που γινόταν στο Κατάρ, ο παίκτης από το Μάλι κατέρρευσε στο γήπεδο με τις αναφορές μάλιστα να λένε ότι έπαθε καρδιακή προσβολή. Ευτυχώς για τον ίδιο, διακομίσθηκε σε νοσοκομείο και εκεί φάνηκε ότι η κατάστασή του σταθεροποιήθηκε.
Το 2003 ωστόσο, μια ανάλογη ιστορία είχε τραγική κατάληξη. Ο παίκτης του Καμερούν Μαρκ Βιβιάν Φοέ έχασε τις αισθήσεις του και σωριάστηκε στο έδαφος σε αγώνα για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών, χωρίς ποτέ να επανέλθει. Ενώ το ίδιο συνέβη και τέσσερα χρόνια αργότερα με τον Αντόνιο Πουέρτα της Σεβίλλης που εντέλει έχασε τη ζωή του.
Και εδώ λοιπόν δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα. Μήπως πρέπει να μπει επιτέλους προτεραιότητα στην υγεία των παικτών; Μήπως πρέπει το ποδόσφαιρο να προστατέψει το ίδιο του το προϊόν; Πρέπει να φτάνουμε σε σημείο να κινδυνεύει μια ζωή να χαθεί, για να εκτιμήσουμε το πόσο σημαντική είναι;
Ευχή όλων μας είναι, η περιπέτεια του Έρικσεν να αποτελέσει μια αφορμή για προβληματισμό και σκέψη και να γίνει μάθημα για όλους ότι το πολυτιμότερο αγαθό είναι η ίδια μας η ζωή και το ποδόσφαιρο θα πρέπει να είναι απλά ένα παιχνίδι που θα το απολαμβάνουν πρώτοι και πάνω απ’ όλους και όλα οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Τότε και μόνο τότε θα μπορούμε να πούμε ότι ένας αγώνας ποδοσφαίρου είναι γιορτή και εμείς είμαστε οι καλεσμένοι του…
