Γράφει ο Μπάμπης Καραηλίδης
«Τα παράπονά σου στον Δήμαρχο» είναι μια φράση που την ακούμε συχνά μιας και είναι βγαλμένη από την καθημερινότητα των Ελλήνων.
Στην ουσία καταδεικνύει έναν συγκεκριμένο τρόπο δημόσιας διοίκησης που ακολουθείται σε τοπικό επίπεδο, αλλά και πιο πάνω ακόμη, στην κεντρική εξουσία του κράτους.
Παράλληλα όμως μας δείχνει και μια διάθεση (κάποιων) για αποποίηση ευθυνών και αρμοδιοτήτων και μεταβίβαση τους σε κάποιον άλλο.
Αν θελήσουμε να ψάξουμε το γιατί είναι συνήθως «άμοιροι ευθυνών» οι πολλοί και είναι υπεύθυνος μόνο ένας, είτε αυτός λέγεται δήμαρχος, είτε πρωθυπουργός, είτε πρόεδρος τότε θα διαπιστώσουμε ότι μάλλον αυτό είναι απόρροια του σημερινού ξεπερασμένου συστήματος διοίκησης και παραγοντισμού, που το συναντάμε δυστυχώς ακόμη στη χώρα μας.
Δυστυχώς για εμάς και ευτυχώς για πολλούς άλλους πολίτες, αυτός ο προσωποκεντρικός τρόπος διοίκησης έχει πάψει να εφαρμόζεται στα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη εδώ και πολλές δεκαετίες.
Η Ελλάδα, όπως πάντα, έχοντας «χαλαρά» ανακλαστικά, αργεί να αντλήσει αυτά τα θετικά στοιχεία και να τα εισαγάγει στην διοικητική της εξέλιξη. Οφείλει και πρέπει να το κάνει άμεσα όμως.
Αν εστιάσουμε στην τοπική αυτοδιοίκηση, θα διαπιστώσουμε πως είναι πολύ δύσκολο να διοικηθεί με επιτυχία ένας δήμος με τα προσόντα, την εμπειρία, την θέληση και τις ιδέες ενός μόνο ανθρώπου. Απαιτείται πλουραλισμός.
Ένας δήμαρχος, όσο ικανός και αν είναι, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει από μόνος μια σειρά προβλημάτων που το καθένα έχει τη δική του πολυπλοκότητα και χρειάζεται ιδιαίτερο χειρισμό. Ακόμη και αν έχει υψηλό επίπεδο σπουδών, δεν είναι δυνατόν να έχει τις απαιτούμενες γνώσεις για όλα τα θέματα της αυτοδιοίκησης.
Καθώς επίσης δεν μπορεί μόνος του να παρακολουθεί παράλληλα, την εξέλιξη των έργων τις ανάγκες της καθημερινότητας του δήμου αλλά και των δημοτών, και ταυτόχρονα να διαθέτει τον απαιτούμενο χρόνο για να επικοινωνεί με τους πολίτες αλλά και τους εργαζόμενους στο δήμο.
Ακόμη και αν όμως υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος θα είχε την δυνατότητα να τα κάνει όλα αυτά με επιτυχία, τότε σαφώς θα προτιμούσε να είναι μεγαλοστέλεχος κάποιας πολυεθνικής με τον πενταπλάσιο ποσό αποδοχών από αυτών του δημάρχου!!!
Η εποχή λοιπόν του Δημαρχοκεντρικού συστήματος ξεπεράστηκε, αφενός λόγω των υψηλών απαιτήσεων της θέσης αλλά και της εξέλιξης και αφετέρου λόγω της ανάγκης των ανθρώπων για μια πιο συλλογική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Ουσιαστικά τα θέματα-προβλήματα του δήμου και των πολιτών καθορίζουν πλέον την πολιτική που θα ακολουθηθεί και όχι η διάθεση και η πρόθεση του εκάστοτε δημάρχου.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΥΘΜΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ.
Μιλώντας για την πόλη μας.
Ποια είναι η ρεαλιστική πρόταση που θέλουμε και πρέπει να προάγουμε εμείς που εμπλεκόμαστε με την αυτοδιοίκηση;
Περιέχεται σε τρεις απλές και κατανοητές λέξεις: ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ-ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ- ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ
Για να συμβεί αυτό είναι απαραίτητο να θεμελιώσουν: η συμμετοχή των πολιτών με τις προτάσεις αλλά και τις παρατηρήσεις τους και η καθημερινή επαφή των «αιρετών» μαζί τους, έτσι ώστε να ετοιμάσουν από κοινού το σχέδιο που θα βγάλει το δήμο μας από τον «αέναο αυτοδιοικητικό λήθαργο» και θα το βάλει στις ράγες της προόδου και της ανάπτυξης. Το σχέδιο αυτό θα σημάνει επιτέλους την επανεκκίνηση του ενιαίου δήμου μας, μετά από μια παρατεταμένη περίοδο αγρανάπαυσης.
Για να γίνει επιτέλους η πόλη μας μια πόλη με ποιότητα ζωής!!!
