«-Τι να κάνω; -Δείρ’την…», περί της καλλιέργειας έμφυλων στερεοτύπων και προτύπων κακοποίησης της γυναίκας στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο

Είμαι λάτρης του παλιού #Ελληνικού_Κινηματογράφου.

Όλα ξεκίνησαν γιατί έβλεπα πώς φωτιζόταν και φωτίζεται το πρόσωπο της μανούλας μου όταν έπεφτε ελληνική ταινία στην τηλεόραση…

“Ααααχ Ελληνική ταινία!” έλεγε και δυνάμωνε τη φωνή, χαμογελούσε σαν να την αγαπούσε όλος ο κόσμος και με την ταινία στο backround αρχίζαμε να ζωγραφίζουμε, κατασκευές και δουλειές τραγουδώντας και χορεύοντας.

Στα 9 μου η θεία μου η Βέτα, έστειλε στην θεία Σούλα ένα VHS με 2 ταινιάρες αλλά η θεία είχε άλλο τύπο βίντεο και η ταινία γύρισε πίσω σε ‘μας. Κατέληξε σπίτι και είχα δικό μου τον Ζήκο στης #Κακομοίρας και τον κύριο Διαμαντίδη από “Κάτι κουρασμένα παληκάρια”.

Ήταν η περίοδος που η μαμά χρειάστηκε να βγει ξανά στο μεροκάματο και ενώ εκείνη ήταν στη βιοτεχνία εγώ με το μπρο μείναμε μόνοι μας στο σπίτι για λίγες ώρες.

Με συμβουλές και φόβο, υπευθυνότητα και παιδικότητα, αυτή η βιντεοκασσέτα ήταν η σταθερά της ασφάλειας κι έπαιζε καθημερινά γιατί μου κρατούσε παρέα.

Έκανα τα μαθήματά μου με την Φιφίκα, τον Ζήκο, τον κυρ Παντελή, τον Φον Κουνέλα, τις ελβετικές αγελάδες, την Κορίνα και τον γιατρό και όλα ήταν υπέροχα. Καθημερινά…μέχρι τις Πανελλήνιες και τα μεταπτυχιακά μου, αν δεν είχα την ταινία να παίζει, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ.

Πολλά χρόνια μετά και πλέον, αν δεν παίζει ελληνική κωμωδία στο χώρο ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΩ. Δεν μπορώ να ζωγραφίσω, να ράψω, να κάνω μισό craft.

Έχω διαβάσει πολλές βιογραφίες σκηνοθετών, ηθοποιών της εποχής εκείνης και όταν κάποτε μπόρεσα να γνωρίσω από κοντά κάποιους ηθοποιούς τους ρωτούσα τα πάντα σαν παιδί.

Γιατί στις περισσότερες η Αλίκη πρέπει να φάει ΣΚΑΜΠΙΛΙ από τον Δημήτρη για να καταλάβει ότι την αγαπάει!!!!!

Γιατί κι η Στυλιανοπούλου σε όσες ταινίες το παίζει ντάμα κι όχι δουλικό, πάλι τις τρώει στο τέλος και αναφωνεί “Αααααχ έτσι σε θέλω πασά μου!”

Γιατί τις τρώει μονίμως από τον Κωνσταντάρα σαν δουλικό.

Γιατί όταν ο Ρίζος ρωτάει τον Λαυρέντη Διανέλλο “τι να κάνω;” προσπαθώντας να τον δεχτεί ως γκόμενο η Ζαμπέτα, ο Διανέλλος του απαντά “ΔΕΙΡ’ΤΗΝ” .

Γιατί η Φόνσου, τραγουδάει όλο πάθος ότι θέλει τα ώπα της και τα ωραία της ΚΑΙ ΤΗ ΣΦΑΛΙΑΡΑ ΤΗΣ από τον άνθρωπο που αγαπάααα λαλαλαλα .

Γιατί στο κοροϊδάκι της πριγκιπέσσας ο Χρόνης Εξαρχάκος “στρώνει” την Γιουλάκη με σφάλιαρο γιατί τον έχει καβαλήσει στη γκρίνια και το ξεφτυλίκι.

Στην “Τρελή τρελή οικογένεια” ο Αλεξανδράκης τους στρώνει όλους από υπηρέτρια μέχρι σύζυγο με βια και απειλές και σε κάποια φάση η Καρέζη λέει στον πατέρα της “όχι μπαμπά, ώρες ώρες ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΛΙΓΟ ΞΥΛΟ” και του ζητά να τη χαστουκίσει. Ο Παπαγιαννόπουλος το εκμεταλλεύεται και τραβάει φούσκο στην Αρώνη, η οποία μελώνει και υποτάσσεται στην πυγμή του ενώ η κοράκλα του τον επευφημεί “Μπράβο μπαμπακααα τόσα χρόνια έπρεπε να το είχες δώσει αυτό το χαστούκι!!!!”

Ο Ζαμπέτας τραγουδά “γυναίκες και μπουζούκι μοιάζουνε …κι αν πέσουν στα κατάλληλα τα χέρια, τραγούδι και σκοπό αλλάζουνε”.

Η φαντεζίστα Σούλη Σαμπάχ σε στίχους Χατζηδάκι/Σακελλάριου τραγουδά στην Καφετζού “φιρί φιρί το πας και θα σου τις βρέξω…άσε πια τη ζήλεια σου, το ύφος το βαρύ γιατί για τα ΣΚΑΜΠΙΛΙΑ σου το πας φιρί φιρί” και επιλέγει να το τραγουδήσει σε μια ΓΥΝΑΙΚΑ από το κοινό …

Η Ζωή Λάσκαρη, δεν προλαβαίνω να μετρήσω τα πόσα χαστούκια, σε πόσες ταινίες, έχει φάει γιατί ήταν ενοχλητική/κάργια/κακομαθημένη/ατίθαση κλπ

Η Νίκη Λινάρδου τρώει μια χαστουκάρα περιοπής από τον αδερφό της τον Γκιωνάκη στην αναλόγου τίτλου ταινία “Η αδερφή μου θέλει ξύλο” γιατί του βγάζει γλώσσα και του λέει ότι αν χρειαστεί θα γίνει και κοκότα.

Οι αδερφές του Βέγγου τρώνε την μάλτιπλ χαστούκα γιατί είναι γκρινιάρες και αχάριστες ενώ εκείνος δουλεύει να τις θρέψει και να τους βρει γαμπρούς στον “Παπατρέχα”.

Στον κατήφορο τρώει τόσο βρωμόξυλο η Νίτσα Μαρούδα γιατί αργεί να γυρίσει σπίτι και ξεφτυλίζει τον πατέρα της τον Διανέλλο.

Στην θεία απ’ το Σικάγο τρώει χαστούκι η μικρή κόρη που πέταξε μόνη της το κανάτι από τον μπαμπά της Ορέστη Μακρή.

Στις “θαλασσιές τις χάντρες” τρώει μεγάλη μάπα η Λάσκαρη από τον Γιωργίτση γιατί γέλασε που τον είδε χωρίς μουστάκι.

Γενικώς, ο Γιωργίτσης φαίνεται να δέρνει όλες τις γκόμενές του στις “χάντρες” αλλά αυτές περιέργως, να γουστάρουν.

Στο “τεμπελόσκυλο” ο Παπαμιχαήλ δίνει μπάτσο ριβέντζ στην Μαίρη Χρονοπούλου.

Στο “Φτωχαδάκια και λεφτάδες” ο Φωτόπουλος απατά την Μπεάτα Ασημακοπούλου και του κάνει σκηνή. Εκείνος της μετρά χαστούκια κι εκείνη …ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ και ΤΑ ΞΑΝΑΒΡΙΣΚΟΥΝ ενώ εκείνος συνεχίζει να προσπαθεί να παντρευτεί άλλη γυναικα! (μίλιον φλάιινγκ γουατ δε φακς)

Ο Ηλιόπουλος παύει να είναι το “Κοροϊδάκι της δεσποινίδος” όταν της χώνει φούσκο μεσα στο κλαμπ και εκείνη τον βλέπει πλέον πιο σοβαρά…

Η Μαίρη Χρονοπούλου πρέπει να το “βουλώσει” γιατί τα λέει χοντρά κι έξω από τα δόντια στον Μπάρκουλη και τρώει 70 ξανάστροφες και η “Πόλη Πεθαίνει”.

Η Μαίρη τις τρώει και σε άλλες ταινίες και όλες τις τρώνε παντού μα πιο πολύ πονάει το ξύλο που δόθηκε στις πιο εύπεπτες και διασκεδαστικές ταινίες που όλες λίγο πολύ ηθικοπλαστικές μυθοπλασίες με δόσεις χρονογραφήματος ήταν.

Δεν παύω να τις αγαπώ τις ελληνικές ταινίες και εμένα δεν με επηρεάζουν αν και ξυνίζω αφόρητα σε εκείνες τις σκηνές γαμώτο και αν βάλω ποτέ μια από αυτές στο παιδί θέλω να είμαστε μαζί να το κράξουμε μαζί.

Έλεος, πλέον με τη καραμέλα “αχχχ τι ωραίες εποχές τότε”.

Φιλαράκι, καμιά εποχή δεν είναι ωραία. Όλες είναι ΙΔΙΕΣ ΚΙ ΑΠΑΡΑΛΛΑΧΤΕΣ και όλες έχουν ωραίους ανθρώπους που ΣΕΒΟΝΤΑΙ και σκατάδες που δεν σέβονται.

Όπως, υπάρχουν ελληνικές ταινίες που δεν πέφτει καθόλου ξύλο.

Όπως υπάρχει κι ο “θησαυρός του μακαρίτη” όπου ο Ρίζος καμαρώνεται σε ένα φίλο του ότι με το χαστούκι “στρώνει” την κοπέλα του κι έρχεται η Λινάρδου και τον χαστουκίζει ΕΚΕΙΝΗ γιατί την λέει γύφτισσα και φέρνει μια μικρή εκδίκηση σε όλες τις καταπιεσμένες των ταινιών του Χρυσού Ελληνικού Κινηματογράφου. και όσες την βλέπουν ακόμη και τώρα.

ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΔΕΡΝΕΤΕ

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΞΥΛΟ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ