Γράφει ο Αλέκος Γούλας,
καθηγητής Γερμανικής γλώσσας και φιλολογίας, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη Συμπαράταξη και Δήμαρχο τον Γιάννη Τομπούλογλου
Έντονο προβληματισμό προκαλεί πλέον η νεανική παραβατικότητα καθώς πληθαίνουν τα βίαια φαινόμενα με ξυλοδαρμούς και επιθέσεις σε ανήλικα παιδιά από συμμαθητές τους ή μη. Μαθητικές συμμορίες εμπλέκονται σε σοβαρά αδικήματα που αφορούν από ληστείες μέχρι και ανθρωποκτονίες! Οι ειδήσεις του αστυνομικού δελτίου στις οποίες εμφανίζονται παιδιά να εμπλέκονται σε σοβαρά αδικήματα γίνονται όλο και περισσότερες.
Τα περιστατικά είναι πολλά και τον τελευταίο καιρό αυξημένα και στο Δήμο μας. Είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς πως νεαρά παιδιά, πριν ακόμη τελειώσουν το σχολείο, πρωταγωνιστούν σε βίαιους ξυλοδαρμούς, ληστείες, απειλές, επιθέσεις με μαχαίρια κ.λπ.
Η μείωση του ορίου ηλικίας, κατά το οποίο ξεκινάει η εμπλοκή των ανηλίκων με τον ποινικό νόμο είναι πλέον γεγονός και σαφώς σχετίζεται με τα πολλαπλά και πολύ σοβαρά προβλήματα στον πυρήνα των οικογενειών των παραβατικών ανηλίκων και νέων (προβλήματα ψυχικής υγείας, εξαρτήσεις, εμπλοκή των ίδιων των γονέων στο ποινικό σύστημα κ.λπ.).
Οι αρμόδιοι οφείλουν βέβαια να μην περιοριστούν μόνο στη συλλογή στοιχείων με σκοπό την ανάλυση του προβλήματος αλλά να ασχοληθούν εκτενέστερα με την αντιμετώπισή και πρόληψή του.
Στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. ανέφεραν πως στις περισσότερες περιπτώσεις βίαιων περιστατικών εμπλέκονται αγόρια τα οποία είναι 14-15 ετών, προσθέτοντας πως τις περισσότερες φορές το πρόβλημα εντοπίζεται στην οικογένεια και δεν είναι θέμα μόρφωσης ή κοινωνικής τάξης. Επίσης, σε αντίθεση με την επαρχία, όπου οι ανήλικοι είναι πιθανό να γνωρίζονται μεταξύ τους καθότι σε μικρούς πληθυσμούς υπάρχει μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, στο περιβάλλον της πρωτεύουσας οι συγκρούσεις μεταξύ ομάδων ανηλίκων αφορούν άγνωστα μεταξύ τους άτομα, οπότε και η αποπροσωποποίηση ευνοεί επιθέσεις με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Ο τρόπος μάλιστα με τον οποίο δραστηριοποιούνται είναι ανάλογος του νεαρού της ηλικίας τους, δηλαδή παρορμητικός, γι’ αυτό οι ενέργειές τους γίνονται ως επί το πλείστον δημόσια σε ανοιχτούς χώρους, όπως πλατείες, σχολικά προαύλια ή συνοικιακοί δρόμοι.
Οι βασικοί αιτιολογικοί παράγοντες είναι το οικογενειακό αλλά και το σχολικό περιβάλλον. Σήμερα έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εστιάζει στη στείρα μάθηση, παρέχει τη maximum γνώση στη minimum ηλικία και ενισχύει τον ανταγωνισμό, χωρίς όμως να προβλέπει κάποιο χρόνο που να αφιερώνει ένας εκπαιδευτικός –κατόπιν κατάλληλης επιμόρφωσης– για να συζητήσει με τα παιδιά για θέματα που τα απασχολούν και για να διερευνήσει εάν χρειάζονται κάποια βοήθεια.
Πέρα από το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον είναι άμεση ανάγκη να υπάρχει συναντίληψη στο σοβαρό πρόβλημα της παραβατικότητας. Αφενός να δοθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας η πρέπουσα βαρύτητα και αφετέρου η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως βασικός φορέας πολιτικής και παροχής υπηρεσιών να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην εξάλειψη του φαινομένου της βίας και της νεανικής παραβατικότητας μέσω των κατάλληλων δομών και της στελέχωσης των κοινωνικών υπηρεσιών της.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να πράξει τα δέοντα για ασφαλείς, ζωντανές γειτονιές και ανθρώπινες πόλεις.
