ΤΟΣΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ; – του Σωτήρη Παπαδέα

Γράφει ο Σωτήρης Παπαδέας, φιλόλογος

Το γεγονός της στέψης του Καρόλου Φιλίππου Αρθούρου Γεωργίου ως 13^ου ηγεμόνος του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας με το όνομα Κάρολος ΙΙΙ για διαφορετικούς ανθρώπους είχε διαφορετική σημασία. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, αφού οι άνθρωποι είμαστε τόσο διαφορετικοί και συνάμα ο θεσμός της βασιλείας ιστορικά εξεταζόμενος είναι ένα πολύ έντονα σημείο αντιλεγόμενο!

Για τους οπαδούς του θεσμού στο ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και παγκοσμίως, ήταν μια ευκαιρία χαράς και ικανοποίησης. Τι μεγαλοπρέπεια! Τι επισημότητα! Τι τιμές και μεγαλεία!

Για τους αντιπάλους του θεσμού ήταν μια ευκαιρία για επικριτικά, ειρωνικά,  καυστικά, γενικώς αρνητικά σχόλια. Τι μασκαριλίκια! Τι σπατάλες! Πολλή φασαρία και επιτήδευση για ένα αναχρονιστικό και συνάμα ανώφελο θεσμό!

Για τα ΜΜΕ ήταν τεράστια ευκαιρία για «χρυσές δουλειές»! Ατέλειωτα αφιερώματα και ζωντανά ρεπορτάζ! Σκανδαλώδεις λεπτομέρειες και απρόσμενα περιστατικά! Η «χαρά της ενημέρωσης»!

* * *

Εγώ δεν θα πάρω θέση ανάλογη με τις προηγούμενες περιπτώσεις. Θα προσεγγίσω το θέμα από μια ιδιαίτερη πλευρά, λίγο – το παραδέχομαι – εξεζητημένη.
Με την ευκαιρία της στέψης του φιλέλληνα ανωτάτου άρχοντα του Ηνωμένου Βασιλείου ανέσυρα από τα αποθέματα των  ερωτημάτων και αποριών, που με «βασανίζουν» από μικρό παιδί ή, τουλάχιστον, από έφηβο, μια πολύ χαρακτηριστική απορία:
ΠΩΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ αυτοί οι ταλαίπωροι οι εστεμμένοι, αλλά και οι συγγενείς και οι φίλοι τους και οι παρατρεχάμενοι και οι παρακοιμώμενοι και οι παρευρισκόμενοι την ΤΟΣΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, που προβλέπουν τα πρωτόκολλα και οι ιεραρχίες και που παραδοσιακά επιβάλλεται πρέπει να τηρούνται;
Πως ζουν με τόσα βλέμματα στραμμένα πάνω τους να παρακολουθούν κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους; Να είναι όλοι «οι άλλοι» έτοιμοι να τους σχολιάσουν, να τους ειρωνευτούν, να τους επικρίνουν σε κάθε «στραβοπάτημά» τους, σε κάθε παραβίαση του πρωτοκόλλου και της επιβεβλημένης κανονικότητας;
Είναι κι αυτό ένα «θέμα»! Και μη μού πείτε ότι κατά τα άλλα πολύ καλά περνάνε! Για μπείτε για λίγο στη θέση τους. Θα την αντέχατε τόση καταπίεση;

* * *

Μια μικρή «ακτίδα φωτός», μια αντίδραση, μια «μικρή επανάσταση» – θα έλεγα κάπως τολμηρά – διέκρινα στη στάση και τα καμώματα του νεαρού πρίγκηπα Λούις της Ουαλίας (Prince Louis Arthur Charles of Wales), τέταρτου στη γραμμή διαδοχής του Βρετανικού θρόνου μετά τον πατέρα του, διάδοχο Ουίλιαμ, και τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια του, πρίγκιπα Γεώργιο και πριγκίπισσα Σάρλοτ, κατά τη διάρκεια της τελετής στέψης του παππού του:
https://www.kathimerini.gr/world/562407430/stepsi-karoloy-o-mikros-prigkipas-loyis-eklepse-pali-tis-entyposeis-eikones/

Δεν μπορώ όμως να ισχυριστώ μετά βεβαιότητος αν πρόκειται για την απαρχή ενός κινήματος απελευθέρωσης της αριστοκρατίας του αίματος από τα δεσμά των πρωτοκόλλων και της επισημότητας ή αν πρόκειται για ένα τυχαίο περιστατικό παιδικής ελευθεριότητας, ανεμελιάς κ.τ.τ. Το μέλλον θα δείξει!